Out with a bang! Het belang om Oud en Nieuw te vieren

Het nieuwe jaar staat voor de deur en wij vieren feest. Uitgelaten zijn we, we voelen ons vrij en verbonden met elkaar. We drinken nèt iets te veel, praten nèt iets te hard en wat hebben we een lol. We sturen onze familie en vrienden berichtjes, wensen ze het allerbeste voor het nieuwe jaar. Vol zitten we van nieuwe motivatie en inspiratie. We willen meer sporten, beter voor onszelf zorgen, méér doen wat we leuk vinden, promotie maken. Kortom, we bruisen van de plannen. En vaak zijn we die voornemens na enkele weken of maanden alweer vergeten. Ach, denken we dan, zo gaat dat nou eenmaal. Sommigen zeggen pertinent al dat ze niet aan goede voornemens beginnen. Anderen hebben er veel vertrouwen in dat ze dit jaar écht hun doelen en dromen zullen waarmaken..

Of je nou geen fan bent van goede voornemens of er juist bij zweert; het is een feit dat wij met zijn allen een nieuw jaar inluiden (nieuwe rondes, nieuwe kansen!) en afscheid nemen van het oude jaar. Van de oude jij.

Traditie

In mijn vriendengroep hebben wij er een traditie van gemaakt om midden op de avond een rondje te doen. Een vragenrondje om precies te zijn. We hebben het dan over de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar. Je zou het waarschijnlijk niet verwachten, maar ik vind dit een ongelooflijk spannende oudejaarstraditie. Het is muisstil en alle ogen zijn op mij gericht. Ik heb klamme handjes en ik kijk naar de verwachtingsvolle gezichten om mij heen. Nu moet ik het doen. Nu moet ik in een paar zinnen mijn jaar op tafel gooien. Ik begin met de hoogtepunten en sluit af met het delen van enkele dieptepunten. Dat laatste kost me het meeste moeite. Het delen van dingen waar ik niet blij van ben geweest. Poeh, het is eruit. Opgelucht kijk ik naast me, nu is mijn vriendin aan de beurt.

Naast dat ik het best lastig vind om dit in mijn vriendengroep uit te spreken, vind ik het ook de meest waardevolle traditie die we hebben. Om bewust stil te staan bij oud en nieuw.

Persoonlijk was dit afgelopen jaar -in het algemeen- een goed jaar. Een jaar waarin ik me vaak echt gelukkig heb gevoeld. Een jaar waarin ik veel angsten onder ogen ben gekomen en ervoor heb gekozen ze aan te gaan. Me niet zo vaak meer te laten beperken door mijn belemmerende gedachtes. Op persoonlijk vlak voel ik me al stukken vrijer in mijn hoofd dan een jaar geleden, ook  al zijn er nog genoeg stappen te zetten.. Ik kies er dan ook voor om elke dag een klein stapje te zetten. Soms een grote. Soms eentje achteruit. Maar ik zet bewust die stap, omdat ik weet dat dit mij vrijer en blijer laat zijn.

Van oud naar nieuw

Ik ben ook benieuwd hoe het afgelopen jaar voor jou is geweest. Wat zijn jouw hoogtepunten? Waar ben je het meest trots op van jezelf? Wat heeft jou het afgelopen jaar het meest blij gemaakt? Maar ook: wat ging er afgelopen jaar minder goed? Wat had je graag anders gezien? Tegen welke dingen van jezelf bleef je aanlopen en zou je graag willen veranderen?

Jij maakt jouw leven. Jij hebt de keuze. Wie wil je zijn? Hoe wil je dat jouw leven wordt ingericht? Voor mij werkt oud en nieuw als een symboliek. Wat laat ik achter en wat neem ik mee? Wat laat ik achter van mijzelf (oude ik) en welke eigenschappen of gedragingen neem ik mee het nieuwe jaar in (nieuwe ik)? Het gaat voor mij over verantwoordelijkheid voelen en pakken als het gaat over jouw eigen leven. In mijn optiek is dit essentieel als we spreken over geluk en groei. Het leven is een aaneenschakeling van keuzes die je bewust of onbewust maakt. Op het moment dat er meer bewustzijn groeit, komen ook de keuzemogelijkheden; van “maakt deze overtuiging of dit gedrag mij wel gelukkig?” naar “Hóe kan ik gelukkig zijn?”

Hier bewust van worden, er sturing aan geven en actie te ondernemen is natuurlijk iets dat wij eigenlijk iedere dag zouden kunnen doen. Daar zou ik dan ook graag voor willen pleiten;-) Maar met oud en nieuw is dit collectieve verlangen nét even wat vuriger. En ach.. waarom zouden we daar niet op in spelen?

Proost! Op een gelukkig nieuwjaar en op een nieuwe jij!

Liefs,
Laila