Gewoon een simpele vraag: voor wie doe je het?
Ik hoor je al denken: ‘hoe bedoel je, voor wie doe ik wàt?’ OK, ik zal mijn vraag specificeren; wie maakt dat je doet wat je doet? Voor wie leef jij je leven?
…
Op school wilde ik de perfecte leerling zijn. Ik was streberig, nam geen genoegen met een 6 (behalve bij wiskunde) en maakte keurig het huiswerk dat mij door de docent werd opgedragen. Het liefst zo snel mogelijk, want dan zou ik daarna een leeg hoofd hebben en kunnen chillen. Ik heb het mezelf zodanig aangeleerd om dingen voor een ander te doen die een bepaalde autoriteit uitdraagt (docent, werkgever, etc.) dat ik het soms moeilijk vind om mezèlf verantwoordelijk te stellen voor mijn eigen leven, geluk, doelen en/of toekomst.
Huiswerk dat maakte ik omdat ik anders geen goed cijfer kreeg, echt niet dat dit uit mijzelf kwam! Nu ik ZZP-er ben en ik dus geen baas boven me heb die me opdrachten geeft en beoordeelt, moet ik het echt voor mezelf doen! Ik moet mezelf motiveren en het hogere doel voor ogen houden. En dat gaat de ene keer beter dan de andere. Wat mij dan helpt, is mezelf de vraag te stellen; moet ik dit of wil ik dit? Bij moeten leg je de verantwoordelijkheid vaak buiten jezelf: ‘het moet van die of die’, ‘ik doe het omdat het moet’, ‘ik moet nog dit of dat’- en het geeft je nou niet direct energie als je eraan denkt. Het is zelfs een beetje passief. Bij willen neem je zèlf de verantwoordelijkheid; ‘ik wil dit voor mezelf’, ‘ik wil ervoor gaan’, ‘ik wil geld verdienen’, dat zijn power-zinnen waarbij je commitment voelt. Je onderneemt actie en blijft niet zitten wachten totdat ‘het’ naar je toe komt, nee.. jij weet dat jijzelf je leven en geluksgevoel creëert!
Maar waarom lijken wij dit niet vaak te beseffen en vergeten we soms voor wie of voor wat we het allemaal doen?
Actief vs. passief leven
Van kleins af aan worden ons veel taken en regels opgelegd; in eerste instantie begint dit al bij je opvoeding. Je ouders voeden jou met een bepaalde visie en manier op en je dient hun regels te volgen. Zij hebben immers de autoriteit en zij bepalen dus wat goed voor jou is en wat niet. Hetzelfde geldt voor school, je studie en werk: er wordt van alles van je verwacht; je moet meedoen in het systeem, dagelijks je (huis)werk maken of de taken doen die van bovenaf zijn opgedragen en vooral niet te tegendraads zijn, anders krijg je een negatieve beoordeling. Dat willen we uiteraard niet en we doen zo goed mogelijk ons best om binnen de lijntjes te kleuren.
Kort gezegd: we zijn met z’n allen behoorlijk actief in het volgen van regeltjes en verwachtingen, maar we zijn vaak nog wat passief als het gaat over verantwoordelijkheid nemen voor ons eigen geluk en leven! En dat is zonde..
Als je dit bovenstaande bij jezelf herkent, kun je besluiten om het heft in eigen hand te nemen en ervoor te kiezen om de regisseur van je eigen leven te zijn. Je ontdekt dan dat je de buitenwereld niet de schuld kan geven of verantwoordelijk kunt stellen voor jouw (gebrek aan) geluk; op die manier houd je, jezelf klein en machteloos en kun je het gevoel hebben dat je nou eenmaal niet zoveel te kiezen hebt. Dat alles jou overkomt. Dat het jou toch niet zal lukken of dat het niet voor je is weggelegd. Maar dat is een beperkende overtuiging die je kunt doorzien en ombuigen. Probeer het woordje ‘moeten’ te vervangen door ‘willen’ en blijf gefocust op je dromen en doelen. Het kan namelijk écht jouw realiteit worden. Het vraagt je alleen wel te durven kiezen voor jezelf; niet vanuit egoïsme, maar vanuit eigenwaarde. Ben jij het waard om jouw droomleven te leven? Je kunt vandaag al een eerste stap zetten! Al is deze nog zo klein, het gaat erom dat je de verantwoordelijkheid pakt. En dan zal je als bijkomend voordeel gaan merken dat er meer geluk en tevredenheid je leven in stroomt, net als meer inspiratie, passie en zelfvertrouwen!
Toch nog lastig? Laat het me weten dan kan ik je hierbij begeleiden. Hier lees je meer.
Liefs,
Laila
2 Reactie's
Merijn
Hi Laila,
Mooie voorzet die je doet in dit artikel. Maar gaat het verhaal niet nog ergens verder en dieper?
21 december 2017 at 11:14Laten we het voorbeeld van geld verdienen gebruiken, omdat ik denk dat dit voor velen een item is.
Je zet naar mijn idee alleen een eerste stap in mindset door het zinnetje “ik moet geld verdienen” te veranderen in “ik wil geld verdienen”.
Beide zinnen geven hetzelfde aan. Er zit natuurlijk een verschil in qua ‘vibe’ maar het zorgt niet direct of indirect voor geluk.
Je zou bijvoorbeeld met je Master opleiding bij de Albert Heijn kunnen gaan werken, omdat je graag geld WIL verdienen – maar of je daar voldoening uit haalt?
Hoe ga je de “ik wil geld verdienen” mindset oppakken en ontwikkelen tot een formule waar je je daadwerkelijk goed bij voelt en gelukkig van wordt? En wat is een voorbeeld van een eerste stap waar je het over hebt? Wat zijn de vervolgstappen volgens jou? En hoe kan jij mij hiermee helpen?
Laila Tromp-Meesters
Hi Merijn,
Tnx voor je reactie.
Het klopt inderdaad dat ik in deze blog een voorzet doe, zoals je dat zelf al zegt.
Ik probeer met mijn blogs een breed scala aan mensen aan te spreken, jonge mensen om expliciet te zijn, en om deze reden kies ik ervoor om mijn blogs op een leesvriendelijke manier in te steken; ik deel mijn eigen, persoonlijke ervaringen in combinatie met zelfkennis vergrotende coachingsvragen, inzichten en feelgood inspiratie.
Ingaand op je vraag over “ik wil geld verdienen”; op het moment dat je ‘moeten’ vervangt door ‘willen’ heeft dit, naast een verschil in vibe, vooral te maken met de verantwoordelijkheid voelen en pakken als het gaat over je eigen leven. In mijn optiek is dit essentieel als we spreken over bewustwording, persoonlijk leiderschap en geluk. Het leven is een aaneenschakeling van keuzes die je bewust, of onbewust maakt.
In deze blog hoop ik jongeren te inspireren bewust hun keuzes te maken; opdat zij kunnen ervaren hoe het is om hun leven en geluksgevoel zelf te creëeren. Uiteindelijk zullen zij dan zelf gaan ontdekken waar zij voldoening uithalen en waar niet. Maar het begint allemaal bij jezelf verantwoordelijk te stellen voor jouw eigen leven, gedachtes en evt. beperkende gedachtes. Dat is de rode draad door mijn blog: “voor wie doe je het?”. Op het moment dat je dan (ik citeer jouw voorbeeld) met je Master opleiding bij de Albert Heijn gaat werken, omdat je graag geld wil verdienen, zal dat hoogstwaarschijnlijk geen voldoening geven. Maar; de eerste stap naar ‘geld verdienen’ is wel gezet.
Ik neem nu het voorbeeld uit mijn blog en breid dit uit met (een tipje van) mijn coachingsformule:
Op het moment dat je niet lekker in je vel zit en je het gevoel hebt dat alles jou overkomt en dat ‘het’ toch niet voor jou is weggelegd, nodig ik je uit om naar deze gedachtes te kijken. Kloppen ze? Waarop baseer je dat? Hoe voelt het als je deze gedachtes gelooft? Kan het zijn dat het een beperkende gedachte is die je klein houdt? Wat is de angst die ‘onder’ deze overtuiging zit? Het is belangrijk om duidelijk te krijgen wát iemand belemmert om zijn volle potentieel te leven. Op het moment dat er meer bewustzijn groeit, komen ook de keuze-mogelijkheden; van “maakt deze overtuiging mij wel gelukkig?” naar “Hóe kan ik gelukkig zijn?”
Je vraagt naar een voorbeeld van zo’n eerste stap. Hier deel ik er één:
Vandaag sta ik stil bij waar ik gelukkig van word. Ik schrijf 100 dingen op een A4’tje waar ik een blij gevoel van krijg; van kleine dingen zoals chocola eten of Netflix kijken tot grotere dingen zoals iets goeds doen voor een ander of mijn doelen behalen. Beperk jezelf niet en laat dit een leuke, creatieve opdracht zijn. Het zal je meer inzicht geven in jezelf; en dat is een eerste voorwaarde voor een gelukkiger leven, waarbij jij zelf jouw koers bepaald.
In mijn blogs maar ook in mijn coachings heb ik het over drijfveren, zelfbeeld, eigenwaarde, blokkades, gedachtes en keuzes maken. In de 1-op-1 coachingssessies die ik geef, begeleid ik jongvolwassenen stapje voor stapje door dit proces. Mocht je hier meer informatie over willen ontvangen, dan kun je me altijd een mailtje sturen. En mocht je verder nog vragen hebben, lees ik het graag!
Groetjes,
22 december 2017 at 23:10Laila